21 lutego obchodzimy Międzynarodowy Dzień Języka Ojczystego ustanowiony na konferencji generalnej UNESCO 17 listopada 1999 r. Święto upamiętnia wydarzenia związane z pokojową demonstracją w Dhace (stolica Bangladeszu), w której zginęło pięciu studentów domagających się nadania językowi bengalskiemu statusu jednego z dwóch języków urzędowych w Bengalu Wschodnim, należącym wówczas do Pakistanu. Prócz upamiętnienia tych wydarzeń, najważniejszym celem święta jest chronienie różnorodności językowej, a co za tym idzie także kulturowej, zwrócenie uwagi na wymieranie kultur i języków na świecie.
Język jest nie tylko kodem, za pomocą którego porozumiewamy się, ale stanowi sposób opisu świata, myślenia, podejścia do czasu czy zjawisk natury swoisty tylko dla konkretnej społeczności. Tak więc ginąca struktura leksykalna i gramatyczna to powolne wymieranie jakiejś kultury, społeczności. Współcześnie na świecie istnieje ponad 6 tysięcy żywych języków a w okresie największego zróżnicowania ludzkość używała ich ok.13 tysięcy! Proces zanikania języków na przełomie XX i XXI wieku przyśpieszył jeszcze bardziej, szacuje się, że do końca tego stulecia może zniknąć niemal połowa używanych dziś języków, z tego powodu dziedzictwo kulturowe jakim jest język ojczysty należy chronić.
Ewa Dziedzicka